Wraz z nadejściem astronomicznej wiosny, kolorów nabierają miejskie klomby, na których pojawiły się różnokolorowe bratki i krokusy. I chociaż zima nie powiedziała jeszcze ostatniego słowa, a meteorolodzy na najbliższą noc zapowiadają ujemne temperatury i oblodzenie, z każdym dniem w Siemiatyczach będzie więcej zieleni, kwiatów i słońca.

W galerii kilka zdjęć z siemiatyckich rabatek.

19 marca br. od godz. 15.00 do godz. 9.00 dn. 20 marca prognozuje się zamarzanie mokrej nawierzchni dróg i chodników po opadach mokrego śniegu, powodujące ich oblodzenie. Temperatura minimalna wyniesie nad ranem od -7°C do -3°C, temperatura przy gruncie od -7°C do -4°C.

Źródło: IMGW-PIB

„Cyfrowe Podlaskie” to projekt mający na celu rozwój kompetencji cyfrowych mieszkańców Podlasia poprzez udział w bezpłatnych kursach. Mieszkańcy regionu mogą skorzystać z możliwości podniesienia swoich kompetencji w zakresie wykorzystania technologii informacyjnych, w życiu osobistym i zawodowym.

Projekt realizowany jest przez Województwo Podlaskie, Urząd Marszałkowski Województwa Podlaskiego, w ramach projektu unijnego „Cyfrowe Podlaskie” i skorzystać mogą z niego wszyscy pełnoletni mieszkańcy województwa. Wstępnie zaplanowano objęcie szkoleniami ponad 1500 osób, które chciałyby nabyć umiejętności korzystania z nowoczesnych technologii, poznać bliżej tajniki usług elektronicznych, czy profesjonalnie korzystać z możliwości social mediów zarówno przy realizacji przedsięwzięć zawodowych, jak i przy spełnianiu się we własnym hobby.

Każda osoba zainteresowana udziałem w zajęciach może wybrać jeden z następujących kursów:

1. e-Usługi publiczne i bezpieczeństwo w Internecie – omówienie zagadnień związanych z realizacją spraw urzędowych, sposobami pozyskiwania informacji z jednostek publicznych, sposobów bezpiecznego korzystania z Internetu i konsekwencji nieprzestrzegania takich zasad.
   Czas trwania szkolenia: 8 godzin lekcyjnych.
2. Social media – możliwości wykorzystania portali społecznościowych w rozwijaniu własnych zainteresowań, prowadzenie profili osobistych jak i zawodowych, przygotowywanie i realizacja kampanii promocyjnych.
   Czas trwania szkolenia: 24 godziny lekcyjne.
3. Moje hobby i rozwój osobisty online – sposoby rozwijania własnych zainteresowań przy wykorzystaniu zasobów Internetu, prowadzenie profili społecznościowych dotyczących swojego hobby, możliwości współdzielenia swoich zainteresowań z innymi internautami na całym świecie. Sposoby załatwiania spraw codziennych przy wykorzystaniu zasobów Internetu.
   Czas trwania szkolenia: 24 godziny lekcyjne.
4. Obsługa komputera i Internetu od podstaw – zapoznanie z obsługą komputera, wykorzystanie popularnych programów użytkowników, prowadzenie korespondencji elektronicznej, skuteczne wykorzystanie możliwości Internetu.
   Czas trwania szkolenia: 28 godzin lekcyjnych.

Zajęcia zaplanowano w formie zdalnej, stacjonarnej i mieszanej, w zależności od rozwoju sytuacji epidemiologicznej. W przypadku szkoleń zdalnych, uczestnicy otrzymają dostęp do platformy e-learningowej, na której umieszczone zostaną testy i materiały szkoleniowe.

Zapisy przyjmowane są w elektronicznie poprzez wypełnienie formularza dostępnego na stronie projektu „Cyfrowe Podlaskie”– przejdź do strony projektu. Podczas rejestracji uczestnik ma możliwość zadeklarowania preferowanej godziny i terminów zajęć – kursy zaplanowano w godzinach przed/popołudniowych, w ciągu tygodnia roboczego lub w weekendy. Zapisy przyjmuje realizator szkoleń - Open Education Group sp. z o.o., ul. Jagienki 4, 15-480 Białystok, telefon: 85 869 11 69, 888 566 636, mail: This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it..

Projekt "Cyfrowe Podlaskie" realizowany jest w ramach Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa na lata 2014-2020, Oś Priorytetowa nr 3 „Cyfrowe kompetencje społeczeństwa”, Działanie nr 3.1 „Działania szkoleniowe na rzecz rozwoju kompetencji cyfrowych”. Jego celem jest zwiększenie stopnia oraz poprawa umiejętności korzystania z Internetu, w tym e-usług publicznych w szczególności poprzez: rozwój kompetencji cyfrowych umożliwiających stworzenie popytu na Internet oraz technologii informacyjno-komunikacyjnych (TIK), nabycie umiejętności korzystania z e-usług, począwszy od nauki obsługi komputera i Internetu jak i rozwijanie umiejętności bardziej zaawansowanych, stworzenie trwałych mechanizmów podnoszenia kompetencji cyfrowych na poziomie lokalnym. Wartość projektu wynosi 999 475,00 zł, przy czym wkład Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego wynosi 826 356,94 zł.

Stowarzyszenie Manko - Głos Seniora chcąc uchronić osoby starsze przed oszustami, którzy w obliczu społecznej paniki dostrzegają szybki i łatwy zysk, w marcu 2020 r. rozpoczęło ogólnopolską kampanię edukacyjną Stop Manipulacji – nie daj się oszukać!, a także akcje Stop Korona-Oszustwom. Wszechobecny lęk, szczególnie wśród osób w wieku 60+, skrzętnie wykorzystują manipulatorzy na wielu płaszczyznach. Działają w Internecie, ale też w kontakcie bezpośrednim. Informacje na ten temat otrzymują jednostki policji w całym kraju. Warto być czujnym i przestrzegać osoby starsze w bliskim otoczeniu, sąsiadów, znajomych, przed niebezpieczeństwem.

Kampania Stop Manipulacji – nie daj się oszukać! ma za zadanie zwiększenie świadomości konsumentów. Jej głównym celem jest edukacja w obszarze oszczędności, ekonomii, praw konsumenta, manipulacyjnych technik sprzedaży i bezpieczeństwa. Celem akcji Stop Korona-Oszustwom jest zwiększenie świadomości w temacie zagrożenia różnego typu oszustwami w trakcie pandemii wśród osób starszych.

Filmy w telewizji internetowej dedykowanej seniorom można obejrzeć na kanale pn. Głos Seniora TV w serwisie youtube – przejdź do kanału Głos Seniora TV

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) podaje, że problem otyłości i nadwagi dotyczy 10% dzieci i młodzieży na świecie, a dzieci w Polsce tyją najszybciej w Europie. Bez zmiany ich przyzwyczajeń żywieniowych, za kilka lat co czwarty mały Polak będzie otyły. Specjaliści podkreślają, że wraz z nadmiarem kilogramów znacznie wzrasta ryzyko zachorowania i groźnych powikłań związanych z cukrzycą, chorobami układu krążenia i nowotworami.

Otyłość to nieprawidłowe i nadmierne gromadzenie się tłuszczu w organizmie, które może mieć negatywny wpływ na zdrowie. Do określenia prawidłowości masy ciała u dzieci do ukończenia osiemnastego roku życia stosowane są tabele lub siatki centylowe (osobne dla chłopców i dziewcząt). W przypadku osób poniżej 20 r.ż. z otyłością zmaga się 13% chłopców i 5% dziewczynek, natomiast nadwaga dotyczy 31% chłopców i 21% dziewcząt. U otyłego przedszkolaka prawdopodobieństwo pozostania otyłym w przyszłości jest ponad czterokrotnie większe niż u jego rówieśników o prawidłowej masie ciała.

Za czynniki rozwoju otyłości uznaje się:

1. nieprawidłowe nawyki żywieniowe (nieregularne spożywanie posiłków, zbyt duże porcje, zbyt mała ilość warzyw i owoców, spożywanie napojów słodzonych i żywności przetworzonej, podjadanie)
2. zbyt mała aktywność fizyczna i siedzący tryb życia
3. czynniki psychologiczne (stres, depresja, napięcie emocjonalne)
4. rodzinne skłonności do otyłości
5. predyspozycje genetyczne

Konsekwencjami otyłości są zaburzenia gospodarki lipidowej i węglowodanowej, insulinooporność, nadciśnienie tętnicze, stłuszczenie wątroby, bezdech senny, zaburzenia kostno-stawowe, zaburzenia emocjonalne, większa predyspozycja do chorób nowotworowych.

Warto pamiętać, że "lepiej zapobiegać niż leczyć", dlatego należy podejmować działania profilaktyczne zapobiegające ryzyku wystąpienia otyłości:

1. aktywność fizyczna - 60 min. dziennie
2. regularne spożywanie 4-5 mniejszych posiłków w ciągu dnia w gronie rodzinnym, a nie przed telewizorem
3. zwiększenie spożycia pieczywa pełnoziarnistego, kasz, płatków owsianych, owoców i warzyw
4. ograniczenie spożycia przetworzonych produktów zbożowych, słodyczy i wysokokalorycznych przekąsek
5. zastąpienie słodzonych napojów i soków wodą mineralną
6. dbanie o odpowiednią długość i jakość snu
7. wsparcie emocjonalne dzieci i zaangażowanie całej rodziny we wprowadzane zmiany.

W trosce o zdrowie dzieci i młodzieży oraz przyszłych pokoleń Polaków, w ramach cyklicznej akcji Narodowego Funduszu Zdrowia "Środa z Profilaktyką" promowany jest zdrowy tryb życia, prawidłowe żywienie oraz aktywność fizyczna. Wszelkie informacje, ulotki oraz filmy informacyjno-edukacyjne dostępne są na stronie Akademii Narodowego Funduszu Zdrowia w zakładce "Środa z profilaktyką" - przejdź do strony

Źródło: Podlaski Oddział Wojewódzki NFZ

Coraz bliżej rozpoczęcia prac remontowych ulicy Słowiczyńskiej. Bardzo oczekiwana przez mieszkańców inwestycja stała się możliwa dzięki samorządowemu porozumieniu Miasta Siemiatycze, Powiatu Siemiatyckiego oraz Gminy Siemiatycze. Właścicielem drogi jest Powiat Siemiatycki. Zgodnie z zapisami umowy z dnia 2 marca 2021 r. w sprawie udzielenia pomocy finansowej Powiatowi Siemiatyckiemu przez Miasto Siemiatycze - na realizację wyżej wymienionego zadania w 2021 r. Miasto Siemiatycze przekaże dotację celową w wysokości 803 000 zł. Miasto zadeklarowało również, że w budżecie na 2022 r., na ten cel przeznaczone zostanie prawie 1 500 000 zł. W sumie Miasto Siemiatycze wesprze Powiat Siemiatycki znaczącą kwotą 2 300 000 zł.

Najważniejsze jest dobro mieszkańców, ulica od wielu lat była w fatalnym stanie. Remont drogi zapewni bezpieczeństwo uczestników ruchu drogowego i podniesie komfort życia osób korzystających z tej drogi. Odczuwam wielką ulgę i satysfakcję, że inwestycja będzie realizowana – podkreśla Burmistrz Siemiatycz Piotr Siniakowicz.

Zadanie pn. Przebudowa drogi powiatowej nr 1754B ul. Słowiczyńska w Siemiatyczach zostało podzielona na dwa etapy. W 2021 roku zaplanowano wykonanie prac na odcinku ul. Słowiczyńskiej od Ronda Solidarności do skrzyżowania z ul. Kasztanową. Dodatkowo do przebudowy wyznaczono odcinek położony na terenie Gminy Siemiatycze - od granic administracyjnych Miasta Siemiatycze do ZOL w Bacikach Średnich. W 2022 r. remontowane będą odcinki od ul. Kasztanowej do ul. C. K. Norwida oraz od ul. Słowiczej do granic miasta. Planowany termin zakończenia inwestycji to 31 grudnia 2022 r.

W galerii zdjęcia ul. Słowiczyńskiej w Siemiatyczach.

Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Białymstoku w piśmie z dn. 10 marca br. informuje, iż w związku z nasilającym się problem dotyczącym szkód wyrządzanych przez wilki na terenie województwa podlaskiego, występujące niebezpieczne sytuacje na linii człowiek – wilk wymagają wyjaśnienia, a przede wszystkim natychmiastowej reakcji. Poniżej wytyczne, w tym wytyczne Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska, na temat działań mających na celu przybliżenie wiedzy, jak należy postępować w sytuacji pojawienia się wilków na terenach zamieszkałych oraz w celu zwiększenie akceptacji wilka.

Wilk, choć jest drapieżnikiem, który z racji swoich uwarunkowań (rozmiar, uzębienie, szybkość) z reguły boi się ludzi i unika z nimi kontaktu, z natury jest zwierzęciem płochliwym. Spotkania na linii człowiek - wilk mają więc charakter incydentalny i nie mogą być podstawą do podsycania negatywnych emocji lokalnych społeczności, czy podejmowania pochopnych działań zmierzających np. do eliminacji osobników w sytuacjach, kiedy nie jest to zasadne. Oczywiście wszystkie niebezpieczne zdarzenia z udziałem wilków winny wymagać wyjaśnienia, a przede wszystkim natychmiastowej i zdecydowanej reakcji. Dlatego też wszelkie przypadki pojawienia się wilków na terenach zamieszkałych, które mogą stanowić niebezpieczeństwo, powinny być niezwłocznie zgłaszane bezpośrednio do wójta, burmistrza lub prezydenta miasta, który powinien podjąć adekwatne do skali zagrożenia działania lub do najbliższego komisariatu policji, lub do straży gminnej, jeżeli taka formacja funkcjonuje na terenie danej gminy.

W kontekście podejmowania działań w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa publicznego należy stanowczo podkreślić, iż zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713 t.j.) zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Potrzeby te obejmują również sprawy związane z bezpieczeństwem obywateli, dlatego też zapewnienie bezpieczeństwa lokalnej społeczności spoczywa w głównej mierze na tym organie.

Należy również zauważyć, że na podstawie ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz. U. z 2020 r., poz. 1856 t.j.) stworzono w Polsce system zarządzania kryzysowego, który działa na każdym szczeblu działania administracji publicznej poczynając od szczebla centralnego poprzez wojewódzki, powiatowy, a na szczeblu gminnym kończąc. Kierowanie monitorowaniem, planowaniem, reagowaniem i usuwaniem skutków zagrożeń na terenie gminy należy do wójta (burmistrza, prezydenta). Biorąc powyższe pod uwagę należy podkreślić, że zapewnienie bezpieczeństwa ludności lokalnej należy do zadań własnych gminy, nie zaś do resortu środowiska.

Naturalnymi ofiarami wilka są dzikie zwierzęta kopytne. W warunkach mozaiki lasów i pastwisk wilki zabijają również zwierzęta hodowlane, szczególnie owce, krowy i kozy, w świetle dostępnych badań nie jest to jednak istotny element (ok. 2%) ich diety (Śmietana i Klimek 1995, Jędrzejewski i in. 2002a, Nowak i in. 2005, Gula 2008a). Wykazano przy tym, że ataki wilków na zwierzęta gospodarskie mają charakter oportunistyczny. Wynikają one z faktu występowania pastwisk i zwierząt gospodarskich w obrębie terytoriów wilków. Mimo to nie ulega wątpliwości, że lokalnie szkody wyrządzane przez wilki w pogłowiu zwierząt gospodarskich mogą nastręczać hodowcom pewnych trudności. W związku ze wzmożonymi atakami wilków w naszym województwie apelujemy o zwiększoną czujność i zapewnienie właściwej opieki zwierzętom gospodarskim.

Analizując problem szkód wyrządzanych m.in. przez wilka należy podkreślić, że podstawową formą ochrony dobytku przed szkodami wyrządzanymi przez te zwierzęta jest jego zabezpieczenie. Trybunał Konstytucyjny w swoim wyroku z 28 września 2015 r. (sygn. akt K 20/14) stwierdził, iż „Obowiązkiem właściciela jest dbałość o swój majątek i podejmowanie starań w celu jego ochrony. Właściciel lub użytkownik mienia przewidując możliwość wyrządzenia szkody przez zwierzęta objęte ochroną gatunkową, w pierwszej kolejności sam powinien podjąć stosowne czynności, zmierzające do uniknięcia szkody lub zminimalizowania jej rozmiarów."

Zwierzęta pozostawione na pastwiskach położonych w znacznej odległości od zabudowań mogą stać się łatwym celem polowań wilków. Jednym ze skutecznych sposobów zabezpieczania zwierząt gospodarskich, hodowlanych są tzw. fladry, czyli kawałki kolorowego, zwykle czerwonego, zwiewnego materiału o wymiarach 10x40 cm, ponaszywane na dość cienki lecz mocny sznurek co 30-40 cm. Należy je rozwiesić wokół pastwiska, najlepiej na wbitych w ziemię żerdziach, w taki sposób, by dolne krawędzie materiału, znajdowały się około 15 cm nad powierzchnią gruntu i mogły swobodnie powiewać na wietrze.

Inną metodą stosowaną w wielu gospodarstwach są tzw. pastuchy elektryczne – ogrodzenie w formie dwóch lub trzech przeciągniętych równolegle drutów, z których najwyższy znajduje się na wysokości około 1 m. Wilki odstraszane są od pastucha impulsami elektrycznymi.

Ochronę mogą stanowić odpowiednio szkolone do obrony przed wilkami psy, a także ogrodzenia z siatki o wysokości powyżej 2 m, wkopanej na minimum 0,5 m w głąb ziemi.

Nie należy również pozostawiać zwierząt na noc na pastwisku bez zapewnienia odpowiedniej opieki. Dostępne są także publikacje zawierające informacje na temat sposobów zabezpieczania przed szkodami wyrządzanymi przez wilka - Stowarzyszenie dla Natury „Wilk” opracowało Poradnik ochrony zwierząt hodowlanych przed wilkami - przejdź do „Poradnika ochrony zwierząt hodowlanych przed wilkami” w formie pdf oraz Po sąsiedzku z wilkami - przejdź do publikacji „Po sąsiedzku z wilkami” w formie pdf - opracowania autorstwa S. Nowak, R.W. Mysłajek.

Jednocześnie należy podkreślić, iż na podstawie art. 126 ust. 5 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 55 ze zm.) poszkodowani mogą współdziałać z regionalnym dyrektorem ochrony środowiska lub dyrektorem parku narodowego (na terenie parku narodowego) w zakresie sposobów zabezpieczania przed szkodami powodowanymi przez m.in. wilki. Współdziałanie realizowane jest na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych między regionalnym dyrektorem ochrony środowiska lub dyrektorem parku narodowego, a osobą zainteresowaną uzyskaniem takiej pomocy.

Zgodnie z art. 126 ustawy o ochronie przyrody Skarb Państwa odpowiada za szkody wyrządzone przez m.in. wilki. Na wniosek poszkodowanego wypłacane są odszkodowania za szkody wyrządzane przez ten gatunek przez właściwego miejscowo regionalnego dyrektora ochrony środowiska (lub na terenie parku narodowego przez dyrektora tego parku). Procedura wypłacania odszkodowań została uregulowana w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 8 lutego 2018 r. w sprawie szacowania szkód wyrządzonych przez niektóre gatunki zwierząt objęte ochroną gatunkową (Dz. U. poz. 645). Wzór formularza wniosku znajduje się na stronie internetowej Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Białymstoku – przejdź do wzoru formularza wniosku. Składając wniosek wnioskodawca musi dołożyć wszelkich starań aby wniosek był kompletny.

Jeśli doszło do ataków wilków konieczne jest zabezpieczenie martwych zwierząt gospodarskich i wszelkich śladów zdarzenia oraz bezzwłoczny kontakt z Regionalną Dyrekcją Ochrony Środowiska w Białymstoku (właściwym dla danego powiatu wydziałem RDOŚ w Białymstoku). Warto podkreślić, że odszkodowanie nie przysługuje, jeżeli od zachodu do wschodu słońca zwierzę pozostawało bez bezpośredniej opieki.

Zgodnie z ustawą o ochronie przyrody istnieje również możliwość uzyskania zezwolenia na odstępstwo od zakazów wobec osobników tego gatunku, w celu wyeliminowania powodowanego zagrożenia – np. na umyślne płoszenie czy zabijanie.

W zakresie umyślnego płoszenia zezwolenia wydawane są przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Białymstoku, zaś w zakresie umyślnego zabijania przez Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska a w przypadku gdy czynności mają być wykonane na terenie parku narodowego przez Ministra Środowiska. Zezwolenia takie mogą być wydawane w przypadku braku rozwiązań alternatywnych, jeżeli wnioskowane działania nie są szkodliwe dla zachowania we właściwym stanie ochrony gatunków chronionych oraz przy spełnieniu jednej z przesłanek indywidualnych jak na przykład ograniczenie poważnych szkód w mieniu, czy zapewnienie zdrowia i bezpieczeństwa powszechnego. W przypadku, gdy zagrożenie jest realne oraz gdy spełnione są wszystkie przesłanki niezbędne do wydania zezwolenia nie ma przeciwskazań, aby takie zezwolenie uzyskać.

Niemniej jednak należy zaznaczyć, że ewentualne zezwolenia wydawane są wyłącznie na wniosek podmiotu zainteresowanego uzyskaniem stosownego odstępstwa – w przypadku ograniczenia szkód powinna być więc to osoba poszkodowana lub władze wykonawcze gminy (np. wójt), natomiast w przypadku potrzeby wyeliminowania zagrożenia dla ludzi powinny być to władze wykonawcze gminy (np. wójt).

Władze wykonawcze gminy powinny mieć na uwadze, iż na terenach gdzie bytują wilki i dochodzi do niebezpiecznych sytuacji wynikających z niezachowywania przez niektóre osobniki właściwego dystansu od człowieka i zabudowań istnieje zasadność a wręcz konieczności występowania przez gminy z wnioskami do RDOŚ w Białymstoku o wydanie zezwolenia na odstępstwo od zakazu umyślnego płoszenia.

Należy również podkreślić, iż płoszenie zwierząt – powinno być jednym z pierwszych działań w celu zniechęcenia zwierząt do odwiedzania siedzib ludzkich. Dopiero gdy podjęte płoszenie nie przynosi efektów, można rozważać eliminację problematycznego osobnika. Czynności płoszenia i niepokojenia są najmniej inwazyjną formą w zarzadzaniu wolną populacją wilków oraz stanowią alternatywę dla bardziej restrykcyjnych sposobów jakim jest eliminacja. Czynności te mogą się przyczynić się do zwiększenia ostrożności wilka, przesunięcia jego terytorium, a co za tym idzie do redukcji liczby szkód oraz unikania zbliżania się do gospodarstw i ludzi.

Ponadto należy mieć na uwadze, że czynności płoszenia lub niepokojenia dotyczą przede wszystkim osobników wykazujących następujące zachowania: brak płochliwości, uporczywie powodujących szkody, agresywnych oraz stwarzających zagrożenie zdrowia lub życia ludzi, przebywających w odległości do 500 m od budynków mieszkalnych oraz miejsc wypasu i przebywania zwierząt gospodarskich.

Należy również podkreślić, że to wnioskodawca jest odpowiedzialny za przygotowanie dokumentacji niezbędnej do uzyskania decyzji na umyślne płoszenie i niepokojenie oraz wskazania metod odstraszania wilka. Do odstraszania drapieżników wykorzystywane są różne środki wywołujące odruch strachu skojarzony np. z miejscem przebywania zwierząt gospodarskich. W tym celu stosowane są przede wszystkim bodźce wizualne, akustyczne. Zgodnie z danymi literaturowymi (Nowak i in. 2005) emitowanie dźwięku może ograniczyć drapieżnictwo jedynie na krótki okres czasu, gdyż zwierzęta szybko przyzwyczajają się do niego. Dlatego skuteczniejsze jest stosowanie zakresu zmiennych dźwięków emitowanych w różnych odstępach czasu. Powinny im towarzyszyć inne środki wzmacniające reakcję strachu, na przykład strzelanie, bodźce świetlne (stroboskopowe światło). Wykorzystywane są także urządzenia wystrzeliwujące kule gumowe lub pociski zawierające gaz pieprzowy. Obecnie popularne są emitory dźwięku o wysokiej częstotliwości i ciśnieniu akustycznym. Dodatkowo urządzenia takie mogą zostać zaopatrzone w dzwony, syreny i petardy. W przypadku płoszenia przy stosowaniu metody polegającej na oddaniu strzałów ostrzegawczych z broni myśliwskiej należy mieć na uwadze, że osoby takie muszą mieć zezwolenie na posiadanie broni myśliwskiej.

Należy również zaznaczyć, iż gmina składając wnioski musi dołożyć wszelkich starań aby wnioski były kompletne tj.:

1. zawierały wszystkie informacje przewidziane art. 56 ust. 6 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody tj.:

1. imię, nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę wnioskodawcy;
2. cel wykonania wnioskowanych czynności;
3. opis czynności, na którą może być wydane zezwolenie;
4. nazwę gatunku lub gatunków, których będą dotyczyć działania, w języku łacińskim i polskim, jeżeli polska nazwa istnieje;
5. liczbę lub ilość osobników, których dotyczy wniosek, o ile jest to możliwe do ustalenia;
6. wskazanie sposobu, metody i stosowanych urządzeń do chwytania, odławiania lub zabijania zwierząt (…) lub sposobu wykonania innych czynności, na które może być wydane zezwolenie, a także miejsca i czasu wykonania czynności oraz wynikających z tego zagrożeń;
7. wskazanie podmiotu, który będzie chwytał lub zabijał zwierzęta;

2. przedstawione we wnioskach argumenty powinny być konkretne, szczegółowe i należycie udokumentowane (np. w postaci notatek, zgłoszeń, zdjęć).

Należy przy tym zaznaczyć, że w przypadku wniosków, w szczególności na odstępstwo od zakazu umyślnego zabijania, zagrożenie stwarzane przez zwierzę powinno być dokładnie udokumentowane. W przypadku, gdy przyczyną wydania zezwolenia jest konieczność ograniczenia poważnych szkód we wniosku należy wskazać w jaki sposób na danym terenie zabezpieczane są hodowle (w szczególności te, na których powstają szkody), czy mieszkańcy zwracali się w ostatnich latach do właściwych regionalnych dyrekcji ochrony środowiska o pomoc w zakresie zabezpieczania mienia, jak również jakie zostały odnotowane szkody wraz z informacją, czy zostały one zgłoszone do regionalnego dyrektora ochrony środowiska (do wniosku warto również dołączyć protokoły z szacowania szkód oraz w przypadku nie ubiegania się o odszkodowanie podać przyczyny takiej decyzji).W przypadku, gdy podstawą zezwolenia miałoby być wyeliminowanie zagrożenia dla życia ludzi należy opisać zachowania wnioskowanego do ostrzału osobnika, a do wniosku dołączyć wszelkie posiadane dokumenty świadczące o istnieniu zagrożenia, tj. notatki służbowe z wizji terenowych, ze zgłoszeń telefonicznych, korespondencję, dokumentację fotograficzną itp. Należy przy tym podkreślić, że kompletność wniosku ma bezpośrednie przełożenie na czas, w którym możliwe jest wydanie stosownego zezwolenia.

3. wnioski powinny być przekazywane w sposób prawidłowy (przez epuap lub pocztą, a nie mailem) – ułatwi to i znacząco przyśpieszy prowadzone postępowania administracyjne w sprawie wydania zezwolenia.

Zasadnym jest również podkreślenie, że w sytuacjach nagłych, wymagających natychmiastowej interwencji, tj. zagrażających życiu bądź zdrowiu ludzi lub zwierząt, kiedy obiektywnie wniosek nie może być załatwiony w formie pisemnej, ww. decyzje mogą być wydane ustnie (art. 14 § 2 kpa), po rozpatrzeniu wniosku złożonego drogą telefoniczną. W tym celu należy skontaktować się telefonicznie z Generalną Dyrekcją Ochrony Środowiska, pod numery telefonów podane na stronie internetowej urzędu lub Ministerstwa Środowiska (gdy zdarzenie ma miejsce na terenie parku narodowego). Po wydaniu decyzji ustnej następuje spisanie protokołu, który może zostać wysłany do wnioskującego, jako potwierdzenie wydania zezwolenia. Należy przy tym zauważyć, że decyzja ustana ma taką samą wagę jak pisemna. Niemniej jednak trzeba pamiętać, że w administracji istnieje zasada pisemności, zgodnie z którą sprawy powinny być załatwiane co do zasady pisemnie. Dlatego też decyzja ustna winna być stosowana wyłącznie w sytuacjach wyjątkowo pilnych.

Ponadto wskazuje się aby władze gminne (w związku ze wzmożonymi atakami wilków w województwie podlaskim) objęły działania:

1. mające na celu zabezpieczenie pojemników na odpady przed dostępem zwierząt w obszarach, w których bytują wilki między innymi poprzez informowanie mieszkańców mieszkających w pobliżu lasu aby przetrzymywali odpadki spożywcze w szczelnych pojemnikach z pokrywami. Aby nie pozostawiali resztek żywności na kompoście poza ogrodzeniem posesji, w szczególności kawałków mięsa i wędlin, ponieważ w ten sposób mogą zwabiać wilki. Jak również poprzez informowanie mieszkańców o możliwości zainstalowania oświetlenia z czujnikami ruchu w pobliżu miejsc składowania odpadów kuchennych co może odstraszać wilki od podchodzenia w ich pobliże.
2. pouczenie mieszkańców o obowiązku zapewnienia opieki nad domowymi zwierzętami, przestrzegania obowiązującego zakazu puszczania psów bez możliwości ich kontroli i bez oznakowania umożliwiającego identyfikację właściciela lub opiekuna, a także o zakazie puszczania psów luzem w lesie. Wskazania aby mieszkańcy trzymali w nocy swoje psy i koty w domu lub w dobrze zabezpieczonych kojcach. Nie pozostawiali psiej lub kociej karmy na zewnątrz, w miejscach gdzie mogłaby być dostępna dla drapieżników. Wilki mogą się przyzwyczaić do stałego źródła pokarmu, a następnie zranić, a nawet zabić, broniącego swojego pożywienia psa lub kota. Ponadto spacery w lesie z psem powinny odbywać się poprzez prowadzenie go zawsze na smyczy. Jest to zgodne z obowiązującym w Polsce prawem, a także zapobiega oddalaniu się psa od właściciela. Zagubiony, biegający po lesie pies może stać się celem ataku wilka.
3. monitorowania przez gminy, czy na ich terenie nie funkcjonują nęciska dla zwierząt drapieżnych, związane z fotografią. Bardzo ważne jest aby zarówno osoby będące fotografem przyrodniczym czy myśliwi nigdy nie dostarczali mięsa na nęciska przy czatowniach lub ambonach. Nie ma znaczenia, czy są to szczątki martwych zwierząt dzikich lub hodowlanych, czy też produkty zawierające mięsne składniki, np. karma dla psów. Wilki, dzięki niezwykle czułemu węchowi, orientują się, że to człowiek dostarczył pokarm, i mogą zacząć postrzegać ludzi, jako dostarczycieli pożywienia.

Jednocześnie w załączeniu przekazujemy informacje dotyczące naturalnego zachowania wilków i zachowań nienaturalnych, które powinny być sygnałem do podjęcia odpowiednich działań (zał. 1).

Ważnym problem przy ochronie wilka jest aspekt krzyżowania się tego gatunku z psem domowym – hybrydyzacja. Podejrzenie hybrydyzacji można przeanalizować poprzez ocenę cech morfologicznych i zachowania danego osobnika – np.: umaszczenia, długości ogona, wielkości zwierzęcia, umiejętności szczekania (które jest typowe tylko dla psów), czy prawdopodobnego momentu urodzenia szczeniaków (u wilków ruja odbywa się tylko raz w roku, pod koniec lutego, a szczenięta rodzą się na początku maja – jeżeli zatem wiek szczeniaków wskazuje na wcześniejsze urodzenie jest to również sygnałem, że mogła zajść hybrydyzacja). Często hybrydy mogą znacząco odbiegać swoim wyglądem od wyglądu wilka. Wobec tego wyeliminowanie ze środowiska hybryd tego gatunku jest priorytetowym działaniem, ponieważ zobowiązani jesteśmy do zachowania wilka we właściwym stanie ochrony. W związku z powyższym w przypadku sygnałów o podejrzeniu hybrydyzacji na terenie Państwa gminy prosimy o przekazanie ich do Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Białymstoku.

Załącznik 1. Procedura postępowania w sytuacjach konfliktowych człowiek - wilk

(opracowane na podstawie: „Nowak S., Mysłajek R. W., Okarma H., Śmietana W, 2005, Analiza dotychczasowych rodzajów i rozmiaru szkód wyrządzanych przez wilki oraz stosowanie metod rozwiązywania sytuacji konfliktowych, Instytut Ochrony Przyrody PAN, Kraków”)

Załącznik 2 (przygotowany przez RDOŚ w Białymstoku )

Kilka podstawowych zasad o których należy pamiętać przy spotkaniu wilka w lesie

Spotkania z wilkami są niezwykle rzadkie, ponieważ wilki odczuwają przed ludźmi naturalny strach. Są to inteligentne i ciekawe zwierzęta, zdarza się, że wilki mogą przyglądać się ciągnikom rolniczym czy samochodom. Mogą też podczas bezpośredniego spotkania przyglądać się nam dłuższą chwilę i nie uciekać od razu, robią tak wszystkie dzikie zwierzęta.

Jeśli jednak spotkasz w lesie wilka, który podchodzi zbyt blisko (na odległość poniżej 30 m) lub przygląda się zbyt długo i nie czujesz się komfortowo w tej sytuacji, albo też drapieżnik poszczekuje lub warczy na ciebie, podejmij następujące działania:

1. Unieś ręce i machaj nimi w powietrzu. To rozprzestrzeni twój zapach, sprawi, że twoja sylwetka będzie lepiej widoczna.
2. Pokrzykuj głośno ostrym tonem (lub zagwiżdż) w stronę wilka. To pozwoli mu zorientować się, że ma do czynienia z człowiekiem i że nie jest mile widziany.
3. Jeśli zwierzę nie reaguje i zamiast oddalić się, podchodzi bliżej, rzucaj w niego będącymi w zasięgu ręki przedmiotami, najlepiej grudami ziemi.
4. Wycofaj się spokojnie, możesz przyspieszyć, dopiero gdy masz pewność, że zwierzę jest daleko i nie interesuje się tobą.

Informacja: Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Białymstoku z dn. 10.03.2021 r.

Od dnia 16 marca 2021 roku PSZOK - punkt selektywnej zbiórki odpadów komunalnych w Siemiatyczach będzie otwarty dla mieszkańców Siemiatycz w każdy wtorek w godz. 12-18 i każdą sobotę w godz. 8-14. PSZOK będzie zamknięty w czwartki do odwołania.

Od dnia 16 marca 2021 roku PSZOK - punkt selektywnej zbiórki odpadów komunalnych w Siemiatyczach będzie otwarty dla mieszkańców Siemiatycz w każdy wtorek w godz. 12-18 i każdą sobotę w godz. 8-14. PSZOK będzie zamknięty w czwartki do odwołania.

Obowiązek złożenia nowej deklaracji (zmiany deklaracji) od 1 kwietnia 2021 r.

W związku z podjęciem Uchwały Nr XXV/162/21 Rady Miasta Siemiatycze z dnia 27.01.2021 r. w sprawie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz stawek tej opłaty, od dnia 1 kwietnia 2021 r. zmieni się system naliczania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi z nieruchomości zamieszkałych położonych na terenie Miasta Siemiatycze. Wysokość opłaty stanowić będzie iloczyn liczby osób zamieszkujących daną nieruchomość oraz stawki  tej opłaty.

Od dnia 1 kwietnia 2021 r. zmianie ulegnie również wzór deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi - Uchwała Nr XXV/163/21 Rady Miasta Siemiatycze z dnia  27.01.2021r. w sprawie określenia wzoru deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

W związku z powyższym właściciel każdej nieruchomości zamieszkałej jest zobowiązany do złożenia w Urzędzie Miasta Siemiatycze nowej deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi i wyliczenia w niej należnej opłaty za daną nieruchomość z zastosowaniem nowych stawek opłaty obowiązujących od 01.04.2021 r.

Na nowym formularzu deklaracji w części B należy zaznaczyć: nowa deklaracja (zmiana deklaracji) - data zaistnienia zmiany: 01.04.2021 r.

Deklarację należy złożyć w terminie od 1 kwietnia do 10 maja 2021 roku. Nowy formularz deklaracji dostępny jest w Urzędzie Miasta Siemiatycze, w Biuletynie Informacji Publicznej Miasta Siemiatycze pod linkiem - przejdź do nowego formularza deklaracji oraz w załączeniu do niniejszej informacji.

Nowe stawki opłaty obowiązujące od 1 kwietnia 2021 r.:

- 24 zł miesięcznie za jedną osobę zamieszkującą daną nieruchomość;

- 22 zł miesięcznie za jedną osobę zamieszkującą daną nieruchomość w przypadku nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym, na której znajduje się przydomowy kompostownik i kompostowane są w nim wszystkie bioodpady (stanowiące odpady komunalne) wytworzone na tej nieruchomości;

- 72 zł miesięcznie za jedną osobę zamieszkującą daną nieruchomość (w przypadku nie wypełnienia obowiązku zbierania odpadów komunalnych w sposób

selektywny) - opłata podwyższona naliczana będzie w formie decyzji administracyjnej.

Terminy płatności oraz indywidualny numer konta do wnoszenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi nie uległy zmianie.

Szczegółowe informacje w tej sprawie można uzyskać w Urzędzie Miasta Siemiatycze - Referat Gospodarki Komunalnej, nr tel. 85 65 65 826.

W razie niezłożenia deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi albo uzasadnionych wątpliwości, co do danych zawartych w deklaracji, Burmistrz Miasta Siemiatycze określi, w drodze decyzji, wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, biorąc pod uwagę dostępne dane właściwe dla wybranej przez radę gminy metody.

Pouczenie: Kto wbrew obowiązkowi określonemu w art. 6m ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2020 r. poz. 1439 ze zm.) nie składa deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi - podlega karze grzywny.

Mieszkańcy Siemiatycz mogą skorzystać z bezpłatnej aplikacji KIEDY ŚMIECI. Zawiera ona harmonogram odbioru odpadów komunalnych z zabudowy jednorodzinnej, zasady segregacji odpadów, informacje o PSZOK i terminach płatności za gospodarowanie odpadami oraz możliwość ustawienia przypomnienia o terminie odbioru odpadów. Aplikację można pobrać w sklepie Google Play, App Store i AppGallery pod adresem - przejdź do strony z aplikacją KIEDY ŚMIECI

W załączeniu: deklaracja o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi dla nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy.