Kalendarium II wojny światowej w Siemiatyczach – Przesuwanie się linii frontu przez Siemiatycze

„Kurier Siemiatycki” 2006, nr 24

Tekst: Mieczysław Matosiuk, Prezes Towarzystwa Przyjaciół Siemiatycz

Jak wspomniano w poprzednich odcinkach, radziecka czołówka uderzeniowa frontu niemal błyskawicznie przesuwała się na zachód. W drugiej połowie lipca 1944 r. znalazła się w rejonie Sokołowa, Węgrowa, następnie Mińska Mazowieckiego.

Przez Siemiatycze zaczęły przemieszczać się pancerne kolumny niemieckie, dotychczas stacjonujące w Puszczy Białowieskiej. Ciągnęły one dwiema głównymi drogami. Jedna prowadziła przez Bielsk Podlaski-Siemiatycze-Drohiczyn, druga przez Wysokie Litewskie-Radziwiłłównę-Moszczonę Królewską-Siemiatycze (Weskę)-Drohiczyn.  Cała ta potęga niemiecka kierowała się ku Warszawie. Trochę dziwne, że w tym czasie siły radzieckie zniknęły z Siemiatycz i właściwie nie atakowano niemieckich kolumn pancernych, które dopełniały niszczenia resztek obiektów. Tyły tych kolumn pancernych wysadziły mosty drogowe na Kamionce (na Pociejowie w pobliżu dzisiejszej stacji benzynowej oraz na Wesce - koło dzisiejszego zajazdu „U Kmicica”).

Potwierdziły się uprzednie pogłoski o rozstrzeliwaniu przez Niemców, pozostałych w osadach czy wsiach mieszkańców. Dotknęło to szczególnie mieszkańców miejscowości położonych na trasie Wysokie Litewskie, Radziwiłłówna, Moszczona Królewska. Np. w Moszczonie Królewskiej zamordowano siedem osób, które nie ukryły się w pobliskich lasach i pozostały w swoich gospodarstwach. To wycofywanie się niemieckich jednostek pancernych z Puszczy Białowieskiej trwało do 31 lipca 1944 r. Po tym terminie do Siemiatycz wkroczyły na stałe wojska radzieckie I Frontu Białoruskiego pod dowództwem Konstantego Rokossowskiego.