Kalendarium II wojny światowej w Siemiatyczach – Pierwsze miesiące po przejściu frontu

„Kurier Siemiatycki” 2007, nr 1

Tekst: Mieczysław Matosiuk, Prezes Towarzystwa Przyjaciół Siemiatycz

W poprzednim odcinku pisaliśmy o sanitariuszkach formacji podziemnych w rejonie Siemiatycz. Nie sposób nie wspomnieć o lekarzach, którzy w warunkach spartańskich przeprowadzali operacje rannych partyzantów. Operowano najczęściej w stodołach przy świetle rolniczych lamp naftowych, służących do obrządku dobytku. Doświetlano dodatkowo latarkami elektrycznymi partyzantów. W okresie okupacji niemieckiej takie operacje przeprowadzał młody radziecki chirurg o nazwisku Grigoriew. Przybył on do Siemiatycz po 17 września 1939 roku i pracował w siemiatyckim szpitalu. Szpital mieścił się wówczas w przedwojennym budynku Urzędu Gminy w Siemiatyczach (dziś lokuje się tam Komenda Powiatowa Policji). Po 12 czerwca 1941 roku Grigoriew zatrudniony był w szpitalu niemieckim w Siemiatyczach, który mieścił się w budynku poklasztornym przy kościele pw. Wniebowzięcia N.M.P. To ten odważny chirurg pod osłoną nocy, na prośbę pielęgniarek wychodził bądź wyjeżdżał furmanką do wskazanego miejsca, gdzie udzielał niezbędnej pomocy lekarskiej.

Tak było do wrześnie 1944 roku, kiedy to w Siemiatyczach likwidowano polowe szpitale wojskowe, odsyłając wszystkich rannych żołnierzy radzieckich do ojczyzny. Wówczas opuścił Siemiatycze doktor Grigoriew. Podobno wyjechał do Brześcia nad Bugiem. Stamtąd otrzymywała od niego listy Maria Wardzińska. Po 1944 roku do Siemiatycz jako repatriant przybył doktor Piotr Prokopowicz. Od pierwszych dni podjął pracę w szpitalu. Tu znowu zaczęły się wizyty i wyjazdy do rannych partyzantów. Mimo, że był lekarzem chorób wewnętrznych, przeprowadzał zabiegi chirurgiczne. Przy tych czynnościach asystowały wymienione wyżej pielęgniarki - partyzanckie sanitariuszki.