Powiatowy Inspektor Weterynarii w Siemiatyczach ostrzega o wystąpieniu zakaźnej wirusowej choroby Niebieskiego Języka (BTV), która dotyka przeżuwacze. Jest to choroba objęta obowiązkiem zwalczania na terenie Polski, z uwagi na ryzyko znacznych ograniczeń w handlu zwierzętami. Polska obecnie pozostaje krajem wolnym od tej choroby.

Jakie zwierzęta są narażone?

Na chorobę Niebieskiego Języka podatne są:

    Zwierzęta hodowlane: bydło, owce, kozy

    Zwierzęta dzikie: sarny, jelenie, łosie

Choroba przenoszona jest głównie przez owady z rzędu muchówek (rodzaj Culicoides), a także poprzez kontakt z zakażoną krwią lub nasieniem.

Objawy choroby Niebieskiego Języka

U bydła:

    Gorączka, zmniejszenie produkcji mleka, ślinotok, trudności w przeżuwaniu, ronienia

    Zaczerwienienie i obrzęk błony śluzowej jamy ustnej

    Owrzodzenia na dziąsłach i końcu języka

    Zapalenie koronki i tworzywa racic, kulawizny

    Łuszczenie się naskórka na strzykach i stany zapalne strzyków

    Rodzenie zdeformowanych cieląt (często deformacje głowy)

U owiec:

    Wysoka gorączka (41–42°C)

    Spadek kondycji, brak apetytu, stany zapalne i obrzęk jamy ustnej

    Obrzęknięty, siny język wystający z jamy ustnej

    Duszności, ślinotok, wypływ z nosa (początkowo surowiczy, potem śluzowo-ropny i krwawy)

    Rodzenie martwych lub zdeformowanych jagniąt

Zasady ochrony zwierząt przed chorobą Niebieskiego Języka

Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby, należy:

    Unikać zakupu zwierząt z nieznanego źródła lub bez świadectwa zdrowia, zwłaszcza z terenów, gdzie występuje choroba.

    Zwalczać owady w pomieszczeniach inwentarskich, gdzie przebywają zwierzęta.

    Zapewnić regularne wizyty weterynarza w gospodarstwie.

    Zgłaszać podejrzenie choroby: jeśli zauważysz objawy sugerujące chorobę, natychmiast powiadom Powiatowego Lekarza Weterynarii, lekarza opiekującego się gospodarstwem lub wójta/burmistrza/prezydenta miasta.

Wczesne rozpoznanie objawów i szybka reakcja są kluczowe dla skutecznej ochrony zdrowia zwierząt oraz ograniczenia ryzyka dalszego rozprzestrzeniania się choroby.